Historia
Historyczne początki opieki nad chorymi i niepełnosprawnymi na ziemi puckiej.
Idea opieki nad chorymi i niepełnosprawnymi zrodziła się na ziemi puckiej z chwilą przybycia tu sióstr Elżbietanek, które zgodnie z dewizą węgierskiej księżnej św. Elżbiety niosły pomoc i opiekę chorym. Początkowo cel Elżbietanek był osiągany tylko i wyłącznie w murach klasztoru.
W dzisiejszym Muzeum Ziemi Puckiej stworzono ,,Przytułek dla chorych i chromych’’. Powstanie tejże instytucji, wzorowo prowadzonej przez zakonnice, dało podstawę władzom wojewódzkim do tego by zacząć myśleć o powołaniu do życia wyspecjalizowanej organizacji, której naczelnym celem działania byłaby opieka nad ludźmi chorymi. W tym celu w 1957 roku powstał plan budowy pierwszego po wojnie nowoczesnego Domu Pomocy Społecznej, który miał objąć opieką starych i samotnych mieszkańców Kaszub.
10 listopada 1960 roku do Domu Pomocy Społecznej wprowadzili się pierwsi mieszkańcy. Początkową nieufność zrozumiałą u starszych osób przełamywały komfortowe warunki mieszkaniowe. Szerokie korytarze, jasne pokoje i łazienki sprawiały, że pucki Dom Pomocy Społecznej stał się pokazową placówką tego typu w Polsce. Placówki pomocy społecznej od 1986 roku w znacznym zakresie zmieniły i rozszerzyły profil świadczonych usług w stosunku do mieszkańców. Lata dziewięćdziesiąte to czas wielu inwestycji i modernizacji.
W 1999 roku w wyniku podziału terytorialnego państwa opieka nad pensjonariuszami została powierzona w ręce powiatu. Rozpoczął się czas, gdzie obok dalszych inwestycji zmierzających do poprawy standardu Domu Pomocy Społecznej, dąży się do realizacji planu integracji mieszkańców ze społeczeństwem lokalnym.
